W dniu 23.12.2008 r. wyszło Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół
PODSTAWA PROGRAMOWA WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO DLA PRZEDSZKOLI, ODDZIAŁÓW PRZEDSZKOLNYCH W SZKOŁACH PODSTAWOWYCH ORAZ INNYCH FORM WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO.
Aby osiągnąć cele wychowania przedszkolnego, należy wspomagać rozwój, wychowywać i kształcić dzieci w następujących obszarach:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
3) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
4) wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczaćdzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych;
5) umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje.
2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby;
2) właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie;
3) samodzielnie korzysta z toalety;
4) samodzielnie ubiera się i rozbiera, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie lub kradzież;
5) utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.
3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.  Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2) mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
4) w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.
4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach);
2) grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
3) stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się mogą zdarzyć. 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;
2) dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są konieczne;
3) jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
4) uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.
6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić;
2) orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu;
3) zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
4) wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych (np. środków czystości);
5) próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić,a gdzie nie.
7. Wychowanie przez sztukę – dziecko widzem i aktorem.  Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie;
2) odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową,mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).
8. Wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i taniec.  Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;
2) dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je, pląsając lub tańcząc;
3) tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów),także improwizuje ją ruchem;
4) w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
9. Wychowanie przez sztukę – różne formy plastyczne. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) przejawia, w miarę swoich możliwości, zainteresowanie wybranymi zabytkami i dziełami sztuki oraz tradycjami i obrzędami ludowymi ze swojego regionu;
2) umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;
3) wykazuje zainteresowanie malarstwem, rzeźbą i architekturą (także architekturą zieleni i architekturą wnętrz).
10. Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.    Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), ma poczucie sprawstwa („potrafię to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy;
2) używa właściwie prostych narzędzi podczas majsterkowania;
3) interesuje się urządzeniami technicznymi (np. używanymi w gospodarstwie domowym), próbuje rozumieć, jak one działają, i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich.
11. Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń.                                               Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę;
2) wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i w telewizji, np. że będzie padał deszcz, śnieg, wiał wiatr; stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości.
12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wymienia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie;
2) wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin (światło, temperatura, wilgotność);
3) potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt w kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób człowiek może je chronić i pomóc im, np. przetrwać zimę.
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego;
2) wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych;
3) ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi;
4) rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;
5) wie, na czym polega pomiar długości, i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą;
6) zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.
14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania. Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;
2) potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;
3) dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;
4) interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania;
5) słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami;
6) układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;
7) rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.
15. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne.  Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie pracują, czym się zajmują;
2) zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna ważniejsze instytucje i orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby, np. policjanta, strażaka;
3) wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa;
4) nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, że Polska należy do Unii Europejskiej;
5) wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.
Zestaw programów dydaktycznych przyjetych do realizacji w roku szkolnym 2012/2013:
W grupie 5-6-latków: „Razem w przedszkolu” Jolanta Andrzejewska, Jolanta Wierucka.
W grupie 3-4-latków :”Nasze przedszkole” Małgorzata Kwasniewska, Wiesława Żaba-Żabińska.
Program prozdrowotny „Zdrowy początek”-wszystkie grupy
„Kubusiowi Przyjaciele Natury” Edycja 2012/2013-wszystkie grupyPomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu organizowana jest w oparciu o:
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 17 listopada 2010 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
(Dz. U. z dnia 2 grudnia 2010 r.)

http://www.abc.com.pl/du-akt/-/akt/dz-u-10-228-1487

POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA W PRZEDSZKOLU POLEGA NA:
-rozpoznawaniu możliwości psychofizycznych dziecka,
– rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych  i edukacyjnych dziecka, wynikających w szczególności z:
szczególnych uzdolnień;
niepełnosprawności;
choroby przewlekłej;
niedostosowania społecznego;
zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
specyficznych trudności w uczeniu się;
zaburzeń komunikacji językowej;
sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
niepowodzeń edukacyjnych;
zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego   rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi;
trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym   kształceniem za granicą;
innych potrzeb dziecka.

KTO UDZIELA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ?
Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają nauczyciele prowadzący zajęcia z dzieckiem oraz specjaliści, w szczególności: psycholodzy, pedagodzy i logopedzi
we współpracy z:
rodzicami uczniów;
poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami  specjalistycznymi;
placówkami doskonalenia nauczycieli;
innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;
organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA MOŻE BYĆ UDZIELANA   Z   INICJATYWY:
rodziców;
nauczyciela lub specjalisty, prowadzącego zajęcia z dzieckiem;
poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;
pomocy nauczyciela.
Pomoc psychologiczno – pedagogiczną organizuje dyrektor przedszkola.

POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA W PRZEDSZKOLU JEST ORGANIZOWANA I UDZIELANA
dzieciom
w formie:
zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć  o charakterze terapeutycznym;
zajęć rozwijających uzdolnienia;
porad i konsultacji
rodzicom i nauczycielom
w formie:
porad i konsultacji,
warsztatów i szkoleń.

RODZAJE ZAJĘĆ  POMOCY  PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ:
Zajęcia rozwijające uzdolnienia
Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze
Zajęcia specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne, zajęcia logopedyczne,  socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym
Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie dla rodzaju prowadzonych zajęć.

Nauczyciele oraz specjaliści prowadzą w przedszkolu działania pedagogiczne mające na celu:
rozpoznanie zainteresowań i uzdolnień dzieci,  w tym dzieci szczególnie uzdolnionych, oraz zaplanowanie wsparcia związanego z rozwijaniem zainteresowań i uzdolnień.
rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych uczniów oraz zaplanowanie sposobów ich zaspokojenia, w tym w szczególności w przedszkolu – obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna),

Nauczyciel lub specjalista informuje niezwłocznie dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki o stwierdzonej  potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-  pedagogiczną, wynikającej z przeprowadzonych  działań pedagogicznych.

KTO PLANUJE I KOORDYNUJE UDZIELANIE   POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ?
Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu jest zadaniem zespołu nauczycieli oraz specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem.   Dyrektor wyznacza osobę lub osoby koordynujące pracę zespołu.
Spotkania zespołu zwołuje,  w miarę potrzeb,  osoba koordynująca pracę Zespołu, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku szkolnym.

ORGANIZACJA PRACY ZESPOŁU – ZESPÓŁ TWORZY DYREKTOR PRZEDSZKOLA, SZKOŁY  I  PLACÓWKI  DLA dziecka posiadającego:
orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego,
orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej,
wobec którego nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista stwierdził potrzebę objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, wynikającą z przeprowadzonych działań pedagogicznych

KTO MOŻE BRAĆ  UDZIAŁ W POSIEDZENIU ZESPOŁU?
Rodzice ucznia mogą uczestniczyć w pracach Zespołu w części dotyczącej ich dziecka,
o terminie posiedzenia Zespołu i możliwości uczestnictwa w jego pracach dyrektor zawiadamia rodziców ucznia,
Przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej – na wniosek dyrektora;
Inne osoby, w szczególności lekarze, psycholodzy, pedagodzy, logopedzi lub inni specjaliści – na wniosek rodzica ucznia.

ZADANIA   ZESPOŁU
Zespół:
ustala zakres, w którym dziecko wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe  i edukacyjne oraz indywidualne możliwości psychofizyczne;
określa zalecane formy, sposoby i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, z uwzględnieniem zaleceń zawartych odpowiednio w orzeczeniu lub opinii oraz indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych  i indywidualnych możliwości psychofizycznych ;
W przypadku ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego: zalecane formy, sposoby i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej stanowią część indywidualnego programu edukacyjno – terapeutycznego opracowywanego w ramach prac zespołu;
podejmuje działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych;
stosownie do zalecanych form i sposobów pomocy psychologiczno- pedagogicznej, okresów jej udzielania, określa działania wspierające wobec rodziców   oraz zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci  i młodzieży;
opracowuje plan działań wspierających.
dokonuje oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dziecku, w tym efektywności prowadzonych zajęć;
dokonując oceny określa wnioski i zalecenia dotyczące dalszej pracy z dzieckiem, w tym zalecane formy, sposoby i okresy udzielania dalszej pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
ocena efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dziecku z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego stanowi część wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
zakłada i prowadzi Kartę Indywidualnych Potrzeb.

PLAN  DZIAŁAŃ WSPIERAJĄCYCH  (PDW) OPRACOWUJE SIĘ DLA:
ucznia lub grupy uczniów o jednorodnym rozpoznaniu, wobec których, ze względu na potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, określono potrzebę objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną;
posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej,  w tym poradni specjalistycznej;
posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego rocznego przygotowania przedszkolnego;
orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
(w przypadku uczniów, którzy posiadają jednocześnie orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego i orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego PDW nie opracowuje się. Uczniowie ci mają Indywidualny Program Edukacyjno -Terapeutyczny).

DLA KOGO ZAKŁADA SIĘ KARTĘ INDYWIDUALNYCH POTRZEB?
Kartę indywidualnych potrzeb zakłada się dla dziecka posiadającego:
opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej,
orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego,
orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
dla ucznia, u którego ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista, prowadzący zajęcia z uczniem, stwierdził potrzebę objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
W przypadku dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego formy, sposoby i okres udzielania  pomocy psychologiczno – pedagogicznej ustalone dla dziecka oraz wymiar godzin, umieszcza się w Indywidualnym Programie Edukacyjno – Terapeutycznym.

Raport z ewaluacji problemowej

Zestaw programów dydaktycznych przyjetych do realizacji w roku szkolnym 2013/2014:
W grupie 5-6-latków: „Razem w przedszkolu” Jolanta Andrzejewska, Jolanta Wierucka.

W grupie 3-4-latków :”Dziecko w swoim żywiole- dobre praktyki”. Nowa Era

Program prozdrowotny „Edukacja Zywieniowa dla przedszkolaków”-wszystkie grupy